Botuar më 04 janar 2009
Shpresa e vetme është që të hartohet një plan zhvillimor mbrenda një afati të shkurtër kohor për të gjithë institucionet përgjegjëse në ofrimin e vendeve për ata persona që janë me të vërtetë të denjë për të luajtur rol të rëndësishëm në vërjen e bazave të shëndosha në themelin e një shoqërie demokratike. Demokracia nuk nënkupton vetëm anën terminologjike të përdorimit të saj, por implementimin dhe realizimin përmes zbatueshmërisë praktike
Mr. Ilir Ramadani
Vizoni i trubullt (miop) për një zhvillim të duhur, për një rishqyrtim të prioriteteve (që kanë për qëllim vendosjen e pakontestueshme të rendit shtëpiak), e përcjellur me një mori turbulencash dhe vende – vende me përplot vakum (e me plotë energji të zezë nga ana e atyre që u është ndalur ora), është pasqyrë e pastër e zhdrejtësisë që po ndodh si në shkencë – art – politikë. Kosovës i duhet që të ketë zhvillim, avancim, dije, arsimim, andaj medoemos duhet t’u jepen hapësirat e mjaftueshme individëve të cilët janë profesionist për lëmitë e caktuara e jo të ozupohen nga ata individ (me energji të zezë) që janë të papërgjegjshëm ndaj shoqërisë, kodit etik dhe të ardhmës edukative. Pse njerëzit në Kosovë janë penguesit permanent në mos krijimin e atmosferës për punë serioze dhe ecjes tutje përmes gjeneratave të reja, kur është e qartë se vetëm konkurenca e mirfilltë sjell përparim dhe zhvillim në arsim? Apo ndoshta kanë frikë nga vet krijimi i konkurencës, sepse do të dalin në pah vlerat e individëve të cilët sot momentalisht janë lënë out institucioneve? Nëse disa prej jush janë ekspertë për lëmitë e caktuara, pse duhet të jemi ne ata të cilët kemi forcë që mos t’i japim hapësirën e merituar atyre (të cilët do të mund të ipnin kontruibutin e tyre shumë herë më mirë se ne), por bëjmë çmos që t’i injorojm. Ndoshta disave prej nesh (persona me influencë) na është ndal ora? A thua nuk do të funksiononte sistemi arsimor pa elitën e famshme të cinikëve e injorantëve, atyre që nuk e lënë me një anë interesin personal (apo edhe frikën), por edhe më keq duke mos u dhënë rast dhe vendin e merituar gjeneratave të reja, që dita ditës po dëshmohen me punën e tyre brenda dhe jashtë Kosovës. Edhepse ka shumë nga ata që nuk janë të lëmisë adekuate (e më e dhimbshmja është se ekzistojnë këto kuadro që me të vërtetë po e dëshmojnë veten e tyre për nga përgatitja profesionale), prapseprap orëndalurit janë ata që kanë vot të fuqishme edhe pse goxha të shtyer në moshë po i tregojnë dhembët. Vite me radhë flitet e përflitet për një fenomen i cili ka mbetur vetëm në formularët e protokoluar dhe në demagogjinë retorike të shumicës së individëve me autoritet të fuqishëm në Kosovë. Andaj një demagogji e tillë nuk të qonë drejt një avancimi në të gjitha segmentet e objektivave për të arritur qëllimet tona (apo është ajo që nuk do t’u kishte hije, qëllimi i tyre është refleksioni i sotëm)!!! Lulëzimi i një energjie të re për të vënë në vendin e vet si për nga përmasa poashtu edhe për nga obligimi ndaj shoqërisë kosovare, duket se është me një dinamikë të shtuar për të bërë gjëra të mira dhe në vend të duhur. Shpresa e vetme është që të hartohet një plan zhvillimor mbrenda një afati të shkurtër kohor për të gjithë institucionet përgjegjëse në ofrimin e vendeve për ata persona që janë me të vërtetë të denjë për të luajtur rol të rëndësishëm në vërjen e bazave të shëndosha në themelin e një shoqërie demokratike. Demokracia nuk nënkupton vetëm anën terminologjike të përdorimit të saj, por implementimin dhe realizimin përmes zbatueshmërisë praktike. Ne jemi demokratik aq sa askush nuk mund të na tërheq vërejtjen se nuk po propagandoni një gjë të tillë, por në realitet sa po zbatohet në shoqërinë tonë ajo mbetet për të diskutuar sepse akujtë janë të ngrirë. Megjithatë, a do të ishte më mirë të ndodhte shkrirja e akujve në Kosovë? Krahas nxenjës globale që po ndodh në botë dhe efekteve negative të saj, a do të ishte me interes dhe momenti i përshtatshëm që personat e fuqishëm në Kosovë të jenë pjesë e nxemjes globale dhe të fillojnë shkrirjen e akujve? Efekti i shkrirjes së akujve në Kosovë do të rezultonte me një rreze të re edukative, që duhet të jetë pjesë e përgjegjësive, sepse është koha e duhur për një ndriqim të kthjelltë, edhpse është e dhimbshme për ata që e kanë të pamurit e vështirësuar. Cili është hapi i shoqërisë civile në heqjen e këtyre barriera kulturore? Kulturë në vendet e zhvilluara është që në momentin e caktuar individi të jetë pjesë e reformimit dhe avancimit të shoqërisë, e jo të bëhet objekt e subjekt i ndërhyrjeve të vazhdueshme, të keq interpretimit të pozitës që i është besuar po nga ajo shoqëri. Duhet të mendohet edhe për brezin e ri të cilët janë të revoltuar me atë pjesë të shoqërisë që nuk janë në gjendje të ofrojnë më shumë se sa janë kërkesat e kohës, jo pse nuk janë në gjendje fizike, por u mungon guximi dhe transparenca për të dal hapur me konkludime se për këtë lëmi kemi kuadro të reja (ekspert që nuk kanë ekzistuar deri më tani në Kosovë) që janë në fillimet e karrierës së tyre dhe medoemos duhet avancuar e kurrsesi tu ndalim hovin, sepse herdokurdo e vërteta është e vetmja rrugë që të qon drej përparimit dhe stabilizimit edukativ. Injorimi ndaj brezit të ri do të thotë që nuk jemi në gjendje të ecim në hap me zhvillimet e gjithmbarshme botërore. Prapseprap vijmë deri tek konkludimi se ne jemi ata që po e vështirësojmë të pamurit, të ecurit dhe zhvillimin e shoqërisë, për mos gadishmërinë që të pranojmë dikë tjetër që të merret me lëminë e tij përkatëse (por ne edhepse nuk jemi të lëmisë adekuate, u zëmë vendin atyre), duke u bërë të papërgjegjshëm, prandaj është momenti i fundit që të dalim nga një situatë e padëshirueshme për kombin dhe të ardhmën tonë, duke “sakrifikuar veten tonë” për të mirën e arsimit dhe zhvillimit kulturor. Shpresojmë se shkrirja e akujve do të ndodh me apo pa dëshirën e cilitëdo prej nesh dhe riparimi i orëve është kusht fundamental për ecjen më tutje, dhe për stabilizim edukativ e kulturor, sepse e nesërmja po afrohet.
(Autori është Magjistër për Estetikë dhe Publicistikë)
No comments:
Post a Comment